Krótka historia baptyzmu w Sopocie
Sopot w dniu 1 kwietnia 1902 otrzymał prawa miejskie. Przedtem była to osada rybacka, lecz jednocześnie było to letniskowe zaplecze dla gdańskich notabli. Lekarz Jean George Haffner w 1823 r. buduje na plaży łazienki, a w następnym roku zaczyna budowę pawilonu kuracyjnego oraz niewielki pomost stanowiący przystań dla łodzi spacerowych.
Przed uzyskaniem praw miejskich Sopot nie był więc jedynie jakąś mało istotną wsią rybacką. Dlatego też praca misyjna na tym terenie stanowiła ważny element rozwoju Zboru Baptystycznego w Gdańsku.
Powstanie zboru
Według źródeł zachowanych przez Zbór w Gdańsku, praca misyjna na terenie Sopotu rozpoczęła się w 1879 roku, kiedy to z Westfalii do Sopotu przybył brat Kübert i jako baptysta starał się odnaleźć osoby o podobnych jak on zasadach wiary. Odnalazł rodzinę Rahlke w Świemirowie (obecnie przedmieścia Sopotu). Wspólnie rozpoczęli misję, prowadząc nabożeństwa w swoich mieszkaniach, na zmianę raz w jednym, raz w drugim.
Członków przybywało dzięki nawróceniom oraz migracji. Pierwszy chrzest przeprowadzono w 1883 lub 1884 r. (data nieprecyzyjna) w stawie w Świemirowie, przy potoku karlikowskim (na zapleczu obecnego banku PKO SA).
Niebawem mieszkania prywatne stały się za ciasne, wynajęto więc część magazynu meblowego przy Danziger Str. 7 (obecnie Aleja Niepodległości), u niejakiego Wernera. W tym czasie z Gdańska do Sopotu przeprowadziła się rodzina Olgi i Friedricha Ekurt. Friedrich Ekurt był wieloletnim zasłużonym członkiem Rady Zborowej w Zborze Gdańskim.
Pod koniec 1904 r. została wybudowana w Sopocie kaplica przy Koenigstrasse 4 (później, Horst Wessel Strasse 68 a obecnie ul. Armii Krajowej 68).
Ze względu na to iż oficjalnie Kościół Baptystyczny w tym okresie nie posiadał osobowości prawnej, dlatego też nowobudowane nieruchomości kościelne lub nabywane już pomieszczenia rejestrowane były na osoby fizyczne spośród zasłużonych aktywistów zborowych. I tak, w Gdańsku nowowybudowana kaplica przy Schisstange (obecnie ul. Kurkowa – kaplica zniszczona) zarejestrowana została na nazwisko kaznodziei zboru Augusta Penskiego. W Sopocie zaś nowowybudowana kaplica figurowała w księdze wieczystej na nazwisko zasłużonych członków Rady Zborowej tj. Olgi i Friedricha Ekurt. W momencie kiedy Zbór w Gdańsku otrzymał osobowość prawną (jako korporacja), zapis w księdze wieczystej został zmieniony.
Natomiast brak jest danych kiedy i czy w ogóle w okresie międzywojennym Zbór w Sopocie otrzymał osobowość prawną; dlatego też nieruchomość Zborowa w Sopocie przy obecnej ul. Armii Krajowej 68, zapisana jest na nazwisko Olga i Friedrich Ekurt.
Uroczystość otwarcia kaplicy miała miejsce w dniu 4.09.1904 roku. Kaznodzieją Sopockiego Zboru został Wilhelm Haupt, który przeprowadził się do Sopotu po 10-letnim okresie usługiwania i prowadzenia Zboru w Gdańsku. W Sopocie służył on do końca swojego życia. Zmarł w wieku 82 lat w dniu 20.02.1913 r., a pochowany został na górzystym cmentarzu w Sopocie.
Działalność przedwojenna
W dniu 17.08.1913 przybył do Gdańska Daniel Weidkun, i od tego czasu objął również prowadzenie Zboru w Sopocie. Od 1917 r. posługę w Sopocie obejmuje Georg Pohl.
W 1910 r. przybyły z USA Oskar Haupt założył w Sopockim Zborze chór, którym kierował przez 20 lat. Po nim batutę dyrygencką przejmuje Rudi Ekurt. Zbór zadbał również o należyte wychowanie dzieci. Szkołę Niedzielną prowadziła początkowo siostra H. Keiser, potem pracą tą zajęli się siostra Hilda Maschinski oraz brat K. Fuchs. Młodzież zaś prowadziła młoda, lecz bardzo poważna siostra Ilse Faehr.
Nie zachowały się żadne dokumenty dotyczące Zboru w Sopocie z okresu od 1925 do 1945 roku. Przyczyną jest fakt, iż kaplica macierzystego dla Sopotu zboru w Gdańsku na skutek działań wojennych została doszczętnie zniszczona i nie zachowały się w niej żadne dokumenty.
Zanik zboru po wojnie
Na skutek przesiedleń, po wojnie w Sopocie nie pozostał nikt ze zborowników. Kończy to historię niemieckojęzycznych baptystów Sopocie. Zaraz po wojnie rozpoczyna się natomiast historia baptystów polskich, gdy już w 1946 roku na te tereny przybywają repatrianci z terenów wschodnich oraz przyjezdni z całego kraju. W Gdańsku powstaje Zbór Baptystyczny przy ul. Dąbrowskiego 11, który organizuje swoją placówkę w Sopocie. Do połowy 1946 roku nabożeństwa odbywają się w mieszkaniu rodziny Dawydowych. Potem władze administracyjne przekazały lokal przy ówczesnej ul. Bieruta (obecnie ul. Haffnera) gdzie niestety z końcem 1947 roku lokal ten został Kościołowi odebrany. Od tego czasu sopoccy baptyści zmuszeni zostali do dojeżdżania na nabożeństwa do Gdańska.
Dawnej siedziby Zboru Sopockiego przy ul. Armii Krajowej 68 nie udało się odzyskać. Obecnie w budynku tym mieści się 14 lokali mieszkalnych i 3 lokale użytkowe. Lokale mieszkalne zostały zbyte przez gminę na rzecz najemców. Pomieszczenie dawnej kaplicy użytkowane jest przez Fundację Rodziny Nadziei, która prowadzi tam dzienny dom opieki dla rodzin patologicznych.
Odrodzenie Zboru i czasy obecne
Przez 50 lat baptyści nie odprawiali nabożeństw w Sopocie. Dopiero w 1998 roku, w dniu 11 października odprawiono po ponad półwieczu pierwsze nabożeństwo w mieszkaniu prywatnym, przy ul. Łokietka 33 A. Mieszkanie to było zbyt małe do tego celu, dlatego też od wiosny 1999 roku nabożeństwa przeniesiono do Szkoły Podstawowej nr 10 przy ul. Kazimierza Wielkiego 8. W dniu 3 października 2000 roku zakupiono lokal na parterze budynku przy ul. Chopina 32/1. Po zaadaptowaniu tych pomieszczeń do potrzeb Kościoła od listopada 2000 r. nabożeństwa odprawiane są regularnie w tym lokalu. Wkrótce Zbór wykupił również lokal na piętrze, stając się właścicielem całego budynku przy ul. Chopina 32.
Początkowo społeczność baptystyczna w Sopocie nie stanowiła samodzielnego Zboru, była jedynie placówką misyjną Pierwszego Zboru Kościoła Chrześcijan Baptystów w Gdańsku, pod opieką pastora Krzysztofa Osieckiego. Zgodnie z art. 7 ust. 2 pkt. 2 ustawy z dn. 30.06.1995 – o stosunku Państwa do Kościoła Chrześcijan Baptystów w Rzeczypospolitej Polskiej, w dniu 16 października 2001 r. został powołany Pierwszy Zbór Kościoła Chrześcijan Baptystów z siedzibą z Sopocie przy ul. Chopina 32/1. Pastorem tego Zboru został Krzysztof Osiecki. Pod koniec pierwszego dziesięciolecia XXI w. ważną dziedziną charytatywnej działalności Zboru byłą organizacja, wraz z Biblijnym Stowarzyszeniem Misyjnym, zbiórki i transportu darów dla ludności cygańskiej na Zachodniej Ukrainie.
W 2009 roku pastor Krzysztof Osiecki zaprosił do kontynuowania pracy duszpasterskiej w Zborze Sopockim pastora Mateusza Wicharego. Sam zdecydował się na rozpoczęcie pracy misyjnej w Wejherowie. I tak decyzją Konferencji Zboru z dn. 26.04 2009 r. od sierpnia tego roku służbę w Sopocie jako Pastor Zboru rozpoczął pastor Mateusz Wichary. Pastor Krzysztof Osiecki został Pastorem Misyjnym, oddelegowanym do zakładania Placówki Zboru w Wejherowie, powstałej 27.06.2010 r.
Na początku 2011 roku powstał przy Zborze Sopockim Klub Parasol. Jest to służba kulturalno-oświatowa Zboru, powstała dla celu propagowania ewangelii i wartości biblijnych oraz różnorodnej pomocy mieszkańcom naszego miasta. Pierwszymi działaniami są darmowe lekcje angielskiego, kurs dla rodziców (Chrześcijańska Akademia Rodziny) oraz dyskusyjny klub studencki Hyde-Park.
Historia baptyzmu w Sopocie to już ponad 100 lat. Naszym pragnieniem jest dalsza służba Bogu w tym mieście, bycie radością dla Niego i błogosławieństwem dla naszych bliźnich. Da Bóg, aby Imię Ojca było przez nas, dzięki ofierze Syna i w Duchu Świętym chwalone i wywyższone, jak jest tego godne, Amen.
Część historyczną opracował Włodzimierz Żółtko. Część współczesną Krzysztof Osiecki i Mateusz Wichary.
Zapoznaj się z naszym Wyznaniem Wiary
Przeczytaj referat o 150-leciu baptyzmu na ziemiach polskich
Przeczytaj relację z rocznicy 400-lecia powstania pierwszego kościoła Baptystycznego na świecie
